ABINIT

Z KdmWiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

< Podręcznik użytkownika KDM < Oprogramowanie KDM < Oprogramowanie naukowe

ABINIT
Serwer Wersja
Supernova 6.10.3
6.8.1
6.6.3
6.4.3-seq
Kontakt
kdm@wcss.pl

ABINIT - pakiet, który pozwala na wyznaczenie całkowitej energii, gęstości ładunku i struktury elektronowej układów złożonych z elektronów i nukleonów, w oparciu o teorię funkcjonału gęstości (ang. Density Functional Theory, DFT) przy użyciu pseudopotencjałów i funkcji fali płaskiej. ABINIT zawiera również opcje do optymalizacji geometrii według sił i naprężeń DFT, przeprowadzania dynamicznych symulacji molekularnych przy użyciu tych sił lub do generowania dynamicznych macierzy, efektywnych ładunków Borna oraz tensorów dielektrycznych. Stan wzbudzony można oszacować z zależnej od czasu teorii funkcjonału gęstości (dla molekuł) lub z teorii perturbacji wielu ciał (przybliżenie GW). Dodatkowo, pakiet zawiera różne programy narzędziowe.

Licencja

Pakiet udostępniany jest na licencji GNU GPL. Autorzy sugerują umieszczenie w publikacji adnotacji o wykorzystaniu pakietu ABINIT do przeprowadzenia obliczeń. Proponowana treść takiej adnotacji jest dostępna w dokumentacji i na stronie pakietu: Acknowledgments.

Korzystanie w WCSS

ABINIT dostępny jest na klastrze Nova w katalogu /usr/local/abinit w wersji:

  • 6.10.3 (wersja równoległa)
  • 6.8.1 (wersja równoległa)
  • 6.6.3 (wersja równoległa)
  • 6.4.3-seq (wersja sekwencyjna)

Wstawianie zadań do kolejki

Zadania obliczeniowe należy uruchamiać za pośrednictwem systemu kolejkowego.

Do wstawiania zadań równoległych do systemu kolejkowego służy polecenie:

> sub-abinit plik.files [kolejka] [liczba_rdzeni] [wielkosc pamieci per rdzeń w MB]

Gdzie:

  • Polecenie uruchamia najnowszą dostępną wersję równoległą programu;
  • Parametry w nawiasach [] są opcjonalne;
  • plik.files - plik z danymi sterującymi dla programu;
  • kolejka - nazwa kolejki PBS, domyślnie parallel;
  • liczba_rdzeni - liczba rdzeni, na których ma być uruchomione zadanie, domyślnie 4;
  • wielkosc pamieci per rdzeń w MB - wielkość pamięci operacyjnej wymagana dla każdego z rdzeni, domyślnie 1800 MB.

Do wstawiania zadań sekwencyjnych (bez MPI) do systemu kolejkowego służy polecenie:

> sub-abinit-seq plik.files [kolejka] [wielkosc pamieci per rdzeń w MB]

Gdzie:

  • Polecenie uruchamia najnowszą dostępną wersję sekwencyjną programu;
  • Program uruchamiany jest domyślnie na 1 rdzeniu;
  • Parametry w nawiasach [] są opcjonalne;
  • plik.files - plik z danymi sterującymi dla programu;
  • kolejka - nazwa kolejki PBS, domyślnie normal;
  • wielkosc pamieci per rdzeń w MB - wielkość pamięci operacyjnej wymagana przez program, domyślnie 1800 MB.

Do wstawiania zadań narzędzia optic służy polecenie:

> sub-optic plik.files [kolejka] [wielkosc pamieci per rdzeń w MB]

Gdzie:

  • Polecenie uruchamia wersję 6.6.3 narzędzia optic;
  • Program uruchamiany jest na 1 rdzeniu;
  • Parametry w nawiasach [] są opcjonalne;
  • plik.files - plik z danymi sterującymi dla programu;
  • kolejka - nazwa kolejki PBS, domyślnie normal;
  • wielkosc pamieci per rdzeń w MB - wielkość pamięci operacyjnej wymagana przez program, domyślnie 1800 MB.

Zobacz też: Jak korzystać z kolejek PBS?

Środowisko i praca interaktywna

Przed przystąpieniem do korzystania z aplikacji w trybie interaktywnym (konwersacyjnym) należy wstawić zadanie do kolejki interaktywnej, np.:

> qsub -I -q short6h -l select=1:ncpus=1:mem=1800MB

Następnie należy ustawić środowisko programu wykonując polecenie, odpowiednio do wersji, której chcemy użyć:

> module load abinit (dla wersji domyślnej - najnowszej)
> module load abinit/6.10.3
> module load abinit/6.8.1
> module load abinit/6.6.3
> module load abinit/6.4.3

Po ustawieniu środowiska dla danej wersji można korzystać z polecenia do uruchamiania programu głównego (oraz szeregu narzędzi do pre i postprocessingu):

> abinit

Uwagi

Restartowanie obliczeń
Abinit pozwala na zapisywanie plików *DEN, *WFK itd., które umożliwiają restart obliczeń. W tym celu korzysta się ze słów kluczowych, w przypadku plików DEN i WFK sa to odpowiednio: prtden (PRinT the DENsity[1]) i prtwf (PRinT the WaveFunction[2]). Dla obliczeń dynamiki molekularnej czy optymalizacji struktury można także zachować geometrie na każdym kroku przetwarzania (prtgeo, PRinT the GEOmetry analysis [3]). Domyślnie ustawione są opcje prtden=1 i prtwf=1, więc zapisywane są pliki DEN i WFK.

Dokumentacja